Kazimierz Deyna
Patronem Klub Sportowego GROM, jest Kazimierz Deyna. Największy maestro polskiego futbolu w historii. To co on robił z piłką, jak na tamte czasy, było fenomenem. Król Strzelców IO 1972, 3 miejsce w plebiscycie France Football, legenda Legii i Reprezentacji. Kazik, byłeś wielki!!!
Kazimierz Deyna ur. 23 października 1947 w Starogardzie Gdańskim, zm. 1 września 1989 w San Diego – polski piłkarz, oficer Ludowego Wojska Polskiego w stopniu porucznika. Reprezentant Polski w latach 1968–1978, kapitan drużyny narodowej w latach 1973–1978. Król strzelców Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972.
Podstawy edukacji piłkarskiej zdobył w nieistniejącym już klubie ZKS Włókniarz Starogard Gdański, następnie trafił do kadry Gdańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, a później do reprezentacji Polski juniorów. Karierę kontynuował w Łodzi, Warszawie i Manchesterze, aby u schyłku piłkarskiej kariery osiąść w San Diego.
Zginął w wypadku samochodowym na międzystanowej drodze nr 15 w San Diego, w drodze powrotnej do domu. Pochowany został na El Camino Memorial Park w San Diego. W maju 2012 roku jego prochy przywiezione zostały do Polski. 6 czerwca 2012 został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, a w Warszawie przy stadionie Legii odsłonięto jego pomnik.
Najlepszy polski piłkarz XX wieku według tygodnika „Piłka Nożna”. Przez analityków sportu uważany jest za jednego z najlepszych polskich piłkarzy w historii.
Eusebio da Silva Ferreira
Kolejnym patronem Klubu jest pierwszy ciemnoskóry zdobywca Złotej Piłki – Eusebio – Czarna Perła z Mozambiku.
Legenda Benfiki Lizbona, jeden z najwybitniejszych piłkarzy w historii. Pierwszy czarnoskóry, który wywalczył niezwykle cenioną nagrodę – Złotą Piłkę (1965), przyznawaną przez tygodnik „France Football”. W oficjalnych meczach strzelił 692 gole! Jego maestria i seryjnie zdobywane bramki zapewniły Benfice złotą erę w dziejach tego klubu. Pięciokrotnie poprowadził zespół z Lizbony do finału Pucharu Mistrzów (poprzednik Ligi Mistrzów), dwukrotnie triumfując w tych najważniejszych klubowych rozgrywkach Europy (1961 i 1962). W finale 1961 roku „Orły” z Lizbony wygrały z Barceloną 3:2, a rok później ich rywalem był Real Madryt – największa potęga ówczesnego futbolu. Wywodzący się z wielodzietnej rodziny w Mozambiku reprezentant Portugalii imponował nieprawdopodobną zwinnością, techniką i skutecznością pod bramką rywala. Eusebio dwukrotnie otrzymał nagrodę Złotego Buta dla najlepszego strzelca wszystkich lig w Europie. Był także królem strzelców mistrzostw świata (1966). “Jestem najlepszym piłkarzem świata, najlepszym strzelcem świata i Europy. Osiągnąłem wszystko, ale nigdy nie wygrałem mundialu” – powiedział Eusebio, po tym jak Portugalia przegrała z Anglią w półfinale mistrzostw świata w 1966 roku. Zdaniem wielu ekspertów to nie Pele czy Diego Maradona, ale właśnie gracz nazywany „Perłą z Mozambiku” lub „Czarną Panterą” był najwybitniejszym piłkarzem w historii.